Tradycjonalizm chłopski a kultura popularna


We współczesnym społeczeństwie które pozostaje w toku nieustannych przemian i modernizacji, coraz częściej zapominamy o warstwie chłopskiej, co gorsze obecnie mamy do czynienia z  zanikiem „chłopstwa” oraz szeroko pojmowanej wiejskości jako  odrębnej kategorii społecznej.  W socjologii owe zjawisko  określane jest mianem depesentyzacji czyli mianem  „końca chłopów”. Warstwa chłopska na skutek globalizacyjnych przemian została skazana na obumarcie wraz ze swoim bogatym dorobkiem i dziedzictwem kulturowym. Procesy modernizacji, a także nowe społeczeństwa kapitalistyczne , postindustrialne wchłonęły i doprowadziły do zaniku tak pojmowanej kategorii społecznej.

Chłopi to warstwa która wraz z charakterystycznym dla siebie tradycjonalizmem pozostaje absolutnym fenomenem. Prawdziwa „wiejskość” jest dziś zjawiskiem unikatowym, często postrzeganym wręcz jako partykularyzm kulturowy, wraz ze w swoimi emergentnymi elementami i odmiennymi rytuałami, która również została poddana  bezwzględnemu imperializmowi kulturowemu.  Jednak w skali mikro amalgamacja kulturowa przebiega zdecydowanie wolniej, dyfuzja poszczególnych elementów kultury jest mniej widoczna niż w skali makro, gdzie jesteśmy świadkami pełnej dominacji i imperializmu kultury masowej. Kultura masowa jest wszechobecna, ten nowoczesny typ kultury promowany jest poprzez środki masowego przekazu , zaadresowany jest do wielkich  mas odbiorców. Jest  to rodzaj kultury nastawiony na komercjalizację i antyintelektualizm, jest ona niska , płytka żeby nie powiedzieć bezrefleksyjna i bezwartościowa, która za wszelkie cenę stara się wyprzeć wszelkie inne kultury. Priorytetem kultury popularnej jest zaspokajanie najprostszych , podstawowych potrzeb, co obok masowej konsumpcji i hedonizmu powoli staje się cechą charakterystyczną społeczeństwa w którym żyjemy.

Jednak warstwa chłopska wydaje się być absolutnie poza spopularyzowanym typem kultury oraz narzucanymi zewsząd wartościami i ideami, wciąż pozostaje emergentna wobec szeroko zakrojonych procesów uniformizacji. A dzieje się tak m.in. za sprawą tradycjonalizmu chłopskiego który jest najbardziej charakterystyczną i interesującą cecha tej warstwy.

Tradycjonalizm chłopski to kultura chłopska, która wydaja się być ponad czasowa – nie podlegająca standaryzacji. Tradycjonalizm to specyficzny typ myślenia i postrzegania świata to również określony system norm i wartości który przypisywany jest kategorii chłopskiej. Kultura chłopska nawiązuje i kultywuje tradycje, uwzględniając bogaty dorobek przodków. Zdecydowanie przeciwstawia się innowacji, jest zdecydowanie konserwatywna i ahistoryczna wyrastająca na podbudowie  tego co „zawsze było” , tego „ co zawsze się robiło”. Ten specyficzny sposób myślenia przypisany chłopstwu charakteryzuje się uporem i wytrwałością, jest wręcz nie możliwy do jakiejkolwiek modyfikacji. Stąd też wiejski ruralizm skutecznie opiera się liberalnym innowacjom, dlatego połączony wraz  z tradycjonalizmem skutecznie przeciwstawia się globalnej standaryzacji i dominacji kultury masowej, która dąży do ujednolicenia świata. Dlatego „prawdziwa wiejskość” która stoi na straży wartości i tradycji, jest prawdziwą „perłą” społeczeństwa z powodzeniem manifestująca swoją tożsamość kulturową i przywiązanie do tradycji kultywowanej od pokoleń.